بررسی جرم فریب‌کاری در کود جزای افغانستان
DOI::
https://doi.org/10.69892/jawzjanan.2024.38کلمات کلیدی:
اغفال, امور غیر واقع, فریب‌کاری, وسيله ى متقلبانهچکیده
جرم فریب‌کاری یکی از مهم‌ترین جرائم علیه حق مالکیت است که هر روز گسترش می‌یابد. یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های جرم فریب‌کاری گفتن دروغ توسط فریب‌کار و فریب خوردن مجنی‌علیه است، هم‌چنین یکی دیگر از ویژگی‌های جرم فریب‌کاری که مورد توجه حقوق‌دانان قرار نگرفته، سوء استفاده از نقطه‌ی ضعف و بردن مال به صورت ناروا است. قانونگذار افغانستان تعدادی از مواد قانونی را به جرم فریب‌کاری اختصاص داده است. بنابراین در این تحقیق که به روش توصیفی- تحلیلی تهیه و تنظیم شده است، مطالب مطروحه حول محور پاسخ به این پرسش بوده است که اساساً نگاه قانونگذار افغانستان در زمینه جرم‌انگاری جرم فریب‌کاری چیست؟ راجع به جرم فریب‌کاری قبلاً هیچ تحقیقی به‌صورت مستقل انجام نشده است و نیاز مبرم بوده که به‌صورت جدی روی این موضوع تأملی صورت بگیرد. در فریب‌کاری بـر خـلاف سـاير جـرائم كـه عليـه امـوال رخ مي‌دهد فرد مال‌باخته با ميل خود مال خود را در اختيار ديگري قـرار مي‌دهد. از جمله عواملي كه در بروز اين جرم مؤثر است مي‌توان به فقر و نداري اشاره كرد، افراد مال باخته در اين جرم اغلب افـرادي سـاده لـوح هستند، كه در اثر فريب مال خود را به مجرم تقديم مي‌كنند و اين در حالي است كه مال انـسان‌هـا هم‌ـواره مورد احترام قرار گرفته تا آن‌جايي كه گفته شده است. مال انسان قابل احترام است هم‌چناني كـه خـون او قابل احترام است.
مراجع
اردبیلی، محمدعلی. (۱۳۹۷). حقوق جزای عمومی. ج اول. تهران: میزان، چ چهارم.
امینی، محبوبه. (۱۳۹۱). بازاندیشی در جرم فریب‌کاری به‌عنوان جرم مرکب. پژوهش‌نامه حقوق کیفری، ۹(۵)، ۷۱-۵۶.
آقایی نیا، حسین. (۱۳۹۷). جرایم علیه اموال و مالکیت. ج دوم. تهران: میزان، چ دوم.
بهره‌مند، حمید. (۱۳۹۶). آسیب‌شناسی قوانین مربوط به جرایم اقتصادی در نظام حقوقی ایران. تهران: مرکز مطبوعات و انتشارات قوه قضاییه، چ اول.
حبیب‌زاده، محمد جعفر. (۱۳۷۷). مروری بر جرم فریب‌کاری در حقوق ایران. مجله دادرسی، ۴(۸)، ۵۱-۳۸.
حسینی، امین. (۱۳۹۱). درآمدی بر رکن مادی جرم فریب‌کاری در حقوق کیفری ایران. مجله کانون، ۳(۱۳۲)، ۸۰-۷۰.
روحانی، رحیم الله. (۱۳۹۶). حقوق جزای اختصاصی. کابل: اقرا کتاب، چ اول.
زین الدینی نیا، مرضیه. (۱۳۹۵). تبیین مفهوم جرم فریب‌کاری در حقوق ایران. مجله مطالعات حقوق، ۷، ۲۲-۳۵.
سالاری، مهدی. (۱۳۹۳). فریب‌کاری. تهران: میزان، چ چهارم.
عالی‌پور، حسن. (۱۳۹۵). حقوق کیفری فناوری اطلاعات. تهران: خرسندی، چ چهارم.
عبدالله‌پور، اکرم.(۱۳۹۲). جرم فریب‌کاری و عناصر تشکیل‌دهنده آن در حقوق ایران. مجله دادرسی، ۱۰۰، ۴۵-۵۷.
فرید، محمد محسن. (۱۳۹۶). حقوق جزای اختصاصی. کابل: حامد، چ دوم.
قربانی، امیرحسین. (۱۳۹۵). فریب‌کاری از دیدگاه حقوق ایران. تهران: کتاب آوا، چ اول.
محمد نژاد، پرویز. (۱۳۸۷). شناخت جرم فریب‌کاری. مجله اصلاح و تربیت، ۷۳، ۶۳-۷۷.
مشیر، سید مرتضی. (۱۳۴۵). فریب‌کاری در حقوق جزای ایران. مجله کانون وکلا، ۱۰۳، ۳۵-۵۲.
مصدق، محمد. (۱۳۸۵). نگرشی علمی و کاربردی بر جرم فریب‌کاری. مجله دادرسی، ۵۵، ۴۸-۶۴.
میرمحمد صادقی، حسین. (۱۳۹۷). جرایم علیه اموال و مالکیت، تهران: میزان، چ پنجاه و سوم.
نذیر، داد محمد. (۱۳۹۶). حقوق جزای اختصاصی. جلد دوم، کابل: حامد رسالت، چاپ دوم.
واصل، عبدالاقرار. (۱۳۹۵). حقوق جزای اختصاصی. کابل: سعید، چاپ اول.
وزارت عدلیه. (۱۳۸۲). قانون اساسی افغانستان. جریده رسمی، کابل.
وزارت عدلیه. (۱۳۹۷) کود جزای افغانستان. جریده رسمی، کابل.
